4 Haziran 2014 Çarşamba

Serkanım mezun olmuşşşş...





       Serkanım mezun olmuşşşşş...Oğluşum büyümüş,kepler giymiş...Bir de üstüne mezuniyet gecesi yapmış...Daha dün gibi hatırlıyorum anasınıfına zorla götürdüğüm günlerini...Benden bir dakika bile olsun ayrılmak istemezdi.Biz birlikte büyüdük oğlumla.Birlikte eğlendik ,birlikte işlendik,birlikte sevindik ,birlikte güldük,birlikte ağladık,birlikte acı çektik...Çok çabuk olgunlaştı oğluşum.Yaşının çocuğu asla olamadı.Daha 3 yaşındayken baba ayrılığıyla tanıştı ..Babası bizden çokk uzaklara Mardine askerlik görevine gitmişti.15 ay nasıl geçmişti baba özlemiyle..Ardından kardeşi oldu çok istemişti çok sevmişti ama bu sevgi bir sene sürebildi kardeşini kaybetmişti...Bu baba özlemine benzememişti,bu gidip geri dönmeyen bir özlemdi.Gizli gizli ağlardı boncuk boncuk dökülürdü gözlerinden yaşları.O anda içinde kopan fırtınaları  dindiremezdim gizlenirdi görmeyelim daha çok üzülmeyelim diye ...Küçük adamdı o...Benim tek dayanağımdı.Sarılıp hadi enerji vereyim sana derdi minicik kollarıyla...Öyle bir sarılırdı ki tüm üzüntüm biranda kaybolur giderdi..Sanki ben çocuk, O baba oluverirdi...Canım oğlum şimdi 10 yaşında ama saçlarında aklarıyla...
         Mezun olmuş öyle diyor...Daha yolun başında kaç mezuniyet göreceğiz hayırlısıyla...Babasıyla birlikte katıldılar törene.Çok eğlenmiş anlata anlata bitiremedi geceyi...Babası da Ben çok zenginmişim biliyor musun dedi gece gelince.Böyle bir evladım var gurur duydum kendisiyle...
         4 yaşından bu yana hergün okul yollarındaydım.Ana sınıfının oyun günlerine götürmeye başlamıştım biraz hırçınlığı azalır diye.İçine kapanıktı,sürekli benimle olmak isterdi.Eve kimse gelmesin o bir yere gitmesin ...Geleni koştururdu annem benimle muhabbet etmiyor sizinle ilgileniyor derdi...Evde kalmak isterdi sürekli icatlar peşindeydi...İki sene de anasınıfına devamlı gittik.Hatta ilk yıl 3 ay boyunca anasınıfından ayrılmadım.İkinci senesi öğretmenini çok sevdi .Artık gelme sen okula demişti...Hırçınlığı azaldı yalnız kalma isteği geçti. İlk okula başladığında sınıfta seçiliyordu. Dersleri gayet iyiydi.Ah birde türkçe dersi olmasa...Yazı yazmaktan nefret etti..Matematik onun için vazgeçilmezdi...2,5 yaşında toplama çıkarma yapabilen bir çocuk nasıl sevmesin matematiği ...El işlerinde gayet başarılıydı annesi sağolsun bir yaşından bu yana hergün bir aktivite yapmışlardı:)
           Şimdi kocaman bir delikanlı oldu oğluşum.Herkesin gözünde başarılı ,ilerisi parlak bir evlat...Zekasını güzel işlerde kullanıp bilim insanı  olma heveslerinde. Bu isteği inşallah birgün gerçekleşir..
       Mutluluk yeniden onu  buldu.Çok istiyordu bir kardeş daha..Şimdi evimizde bir prensesimiz daha var birlikte güzel günler görecekler UMUTLA